ما عادت نداریم وسط سخنان گهربار خواهران، تک مضراب بزنیم و این موضوع اصولا جزو خطوط قرمز ننجون محسوب می‌شود اما بعضی خواهران انصافا طوری زمینه تک مضراب آدم را فراهم می کنند که نگو و نپرس!
این شما و این تک مضراب ما بین حرف های یک بانوی راستگو که با حفظ سمت عضو شورای شهر تهران هم هست.

الهه راستگو: من اصلاح طلب بوده، هستم و خواهم بود اما بر پایه یک سری اصول ...
ننجون: اتفاقا در محله ما یک راننده نیسان آبی رنگ داریم که چراغ راهنمای سمت چپ را می زند و می پیچد دست راست و خودش هم آدم اصلاح طلبی است ولی اصولش این است.

الهه راستگو: من وام دار هیچ حزب و گروهی نیستم.
ننجون: ولی این احزاب و گروه های بی چشم و رو الکی اسم آدم را می نویسند توی فهرست های انتخاباتی و با آبروی آدم بازی می کنند.

الهه راستگو: شب قبل از روز انتخاب شهردار حس عجیبی داشتم.
ننجون: به قول شاعر:
یه حالی دارم این روزها
که گاهی با خودم میگم
شاید مُردم حواسم نیست.

الهه راستگو: احساسم می گفت قالیباف گزینه مناسب تری است.
ننجون: الهی بمیرم. چه با احساس!

الهه راستگو: من روز ابتدا که به شورا آمدم فکر می کردم کار شورا همدلی، همراهی و مشورت است.
ننجون: بقیه هم اوایل همینجوری فکر می کنند اما نگران نباشید. چیز مهمی نیست. دست بهش نزنید خودش خوب می شود.

الهه راستگو: بهتر است آقایان آرامش‌شان را حفظ کنند ...
ننجون: لطفا این یکی تک مضراب را خودتان حدس بزنید. ما هر چه بنویسیم قابل انتشار نیست.